Litochoro 26-7-15
4 augustus 2015 - Litochoro, Griekenland
Nadat we gisteren in ons gasthuis papanikolaou zijn aan gekomen een klein rondje dorp gedaan. En om de hoek een paar heerlijke visjes uitgezocht, die uitstekend werden klaargemaakt. Tijdens het eten kwam er een stoet van mensen in klederdrachten voorbij en ik heb een stukje mee gelopen om te weten te komen waar dat over ging. Het was de aankondiging van de volksdans. Waar we de laatste 3 dansen nog net hebben mee gekregen. Nog even op het dakterras gezeten en leuke mensen ontmoet. Kinderen in bed gelegd en zelf nog even op avontuur uit, het nachtleven in. Op blote voeten het dorp weer in om naast de rivier nog samen een drankje te doen, heerlijk.
Maar het bed riep weer want na alle cultuur nu tijd voor de natuur en wel op de berg van Olympus.
Dus weer vroeg uit bed en een stevig ontbijt er in en weer in de auto op weg naar het vertrek punt; onderweg nog een lifter mee genomen een Spanjaard van de kanarise eilanden. En toen de tocht van 5 uur naar beneden opzoek naar de heilige grot. Onderweg nog van de rivier genoten, heerlijk koel water wat in deze warmte toch wel heel fijn was. Na dat we al best wel een tijd geleden het bordje heilige grot 20 min die kant uit hadden gepasseerd, en ik toch wel last kreeg van mijn knie en we bij een van de zo velen gedenkhuisje met kruis stonden. Besloot Hans om met Loes even voor uit te lopen om te kijken of die grot dan nog te vinden was.
Even later waren ze terug NEE niet te vinden nog een blik op het "verval van het katholieke geloof" geworpen (Hans zijn woorden ) en weer terug richting het klooster.
Via het koele water weer terug een steile trap op, naar het klooster op de berg, we kwamen de hoek om en daar was een combinatie van nieuwbouw en ruiëne met subsidie van uit Europa. Wel mooi dat men hier alles in ere proberen te herstellen maar toch......
Het was mooi en imposant.
Bij het er bij horende verkoop punt ons warme ipv koude cola's aan geschaft. Terwijl die er wel waren!! Maar een echte verkoper maalt niet om domme toeristen. En weer verder nu gelukkig via de weg maar wel omhoog, op de laatste paar honderd meters hadden de goden mij bewezen dat buigen beter is dan barsten. Dus heb ik in het zonnetje op een steen, kijkend op de bomen genoten van de wind, terwijl Hans en de kinderen de auto haalde.
In het hotel badkleding aan en naar de zee, Hans zo vriendelijk geweest om de kinderen te vertellen dat ze niet boven de voedselketen staan. Dus we waren goed voorbereid. We hadden meteen een parkeerplaats in de schaduw en ook bedjes met parasol beter kon niet. De dame van het drinken stond op 3 meter van ons af wat wil een mens nog meer. Kinderen en man in de zee en ik met hoofdtelefoon en stef bos. Zo,....... heerlijk ff niks bijkomen.
Ik kijk een beetje rond komen Huib en Hans aangesneld met allemaal striemen op hun lijf, KWALLEN en daar ging de rust.
Ach ja ze waren afgekoeld dus daar maar een hapje gedaan, was echt niet lekker maar ja,
We kwamen er later achter dat dit het seizoen er voor is en het vervallen ding op de berg de heilige plek was. Even op bed werd de hele nacht
Maar het bed riep weer want na alle cultuur nu tijd voor de natuur en wel op de berg van Olympus.
Dus weer vroeg uit bed en een stevig ontbijt er in en weer in de auto op weg naar het vertrek punt; onderweg nog een lifter mee genomen een Spanjaard van de kanarise eilanden. En toen de tocht van 5 uur naar beneden opzoek naar de heilige grot. Onderweg nog van de rivier genoten, heerlijk koel water wat in deze warmte toch wel heel fijn was. Na dat we al best wel een tijd geleden het bordje heilige grot 20 min die kant uit hadden gepasseerd, en ik toch wel last kreeg van mijn knie en we bij een van de zo velen gedenkhuisje met kruis stonden. Besloot Hans om met Loes even voor uit te lopen om te kijken of die grot dan nog te vinden was.
Even later waren ze terug NEE niet te vinden nog een blik op het "verval van het katholieke geloof" geworpen (Hans zijn woorden ) en weer terug richting het klooster.
Via het koele water weer terug een steile trap op, naar het klooster op de berg, we kwamen de hoek om en daar was een combinatie van nieuwbouw en ruiëne met subsidie van uit Europa. Wel mooi dat men hier alles in ere proberen te herstellen maar toch......
Het was mooi en imposant.
Bij het er bij horende verkoop punt ons warme ipv koude cola's aan geschaft. Terwijl die er wel waren!! Maar een echte verkoper maalt niet om domme toeristen. En weer verder nu gelukkig via de weg maar wel omhoog, op de laatste paar honderd meters hadden de goden mij bewezen dat buigen beter is dan barsten. Dus heb ik in het zonnetje op een steen, kijkend op de bomen genoten van de wind, terwijl Hans en de kinderen de auto haalde.
In het hotel badkleding aan en naar de zee, Hans zo vriendelijk geweest om de kinderen te vertellen dat ze niet boven de voedselketen staan. Dus we waren goed voorbereid. We hadden meteen een parkeerplaats in de schaduw en ook bedjes met parasol beter kon niet. De dame van het drinken stond op 3 meter van ons af wat wil een mens nog meer. Kinderen en man in de zee en ik met hoofdtelefoon en stef bos. Zo,....... heerlijk ff niks bijkomen.
Ik kijk een beetje rond komen Huib en Hans aangesneld met allemaal striemen op hun lijf, KWALLEN en daar ging de rust.
Ach ja ze waren afgekoeld dus daar maar een hapje gedaan, was echt niet lekker maar ja,
We kwamen er later achter dat dit het seizoen er voor is en het vervallen ding op de berg de heilige plek was. Even op bed werd de hele nacht
